Gold Cross
«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» »

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα «Αὐτό ἦταν ἀπό Ἐμένα».



Σκέφτηκες ποτέ πώς τιδήποτε γγίζει σένα, παρόμοια γγίζει κι μένα; Διότι « πτόμενος μν ς πτόμενος τς κόρης το φθαλμο ατο» (Ζαχ. 2, 8), δηλαδή ποιος γγίζει σένα, γγίζει τήν κόρη το φθαλμο Μου. Εσύ στούς φθαλμούς μου εσαι κριβός καί πολύτιμος καί γώ σέ γάπησα πολύ. Γι’ ατό γιά Μένα ποτελε διαίτερη χαρά νά σέ παιδαγωγήσω.

ταν πειρασμοί σηκώνονται ναντίον σου καί ξαφνικά περνον καί φεύγουν σάν ποτάμι, θέλω νά γνωρίζεις τι ατό ταν πό Μένα, τι δική σου δυναμία χει νάγκη τς δικς Μου δυνάμεως καί τι σφάλειά σου συνίσταται στό νά δώσεις σέ Μένα τή δυνατότητα νά γωνισθ γιά σένα.
ταν βρίσκεσαι σέ δύσκολες περιστάσεις νάμεσα στούς νθρώπους, ο ποοι δέ σέ καταλαβαίνουν, ο ποοι δέν πολογίζουν τι ατό εναι δυσάρεστο γιά σένα, ο ποοι σέ παραμερίζουν, ατό ταν πό Μένα.
γώ, Θεός εμαι πού δημιουργ τίς περιστάσεις. σύ δέ βρέθηκες τυχαα στή θέση σου. Ατή θέση εναι ατή πού γώ ρισα σέ σένα.
σύ δέν ζητοσες νά σο διδάξω ταπείνωση; Νά, κοίταξε:
γώ σέ βαλα κριβς σ’ ατό τό περιβάλλον, σ’ ατό τό σχολεο, που διδάσκεται ατό τό μάθημα. Τό περιβάλλον σου και σοι ζον μαζί σου, τό μόνο πού κάνουν εναι νά κπληρώνουν τό θέλημά μου.
ταν βρίσκεσαι σέ οκονομική δυσκολία καί δύσκολα τά βγάζεις πέρα, ατό ταν πό Μένα. Εγώ ρυθμίζω τό πουγγί σου καί θέλω νά προστρέχεις σέ Μένα καί νά εσαι σέ ξάρτηση πό Μένα. Ο προμήθειές μου εναι νεξάντλητες. Θέλω νά εσαι βέβαιος γιά τήν ξιοπιστία Μου καί τίς παγγελίες μου, στε νά μήν μπορέσουν νά πον γιά σένα πάνω στίς νάγκες σου: «οκ νεπιστεύσατε Κυρί τ Θε μν» (Δευτ. 1, 320
– Ζες μιά νύχτα θλίψεων καί εσαι χωρισμένος πό τούς οκείους σου; Ατό ταν πό Μένα. γώ εμαι πού δοκίμασα τήν σθένεια. γώ εμαι πού πέτρεψα ατή τή θλίψη γιά νά στραφες σέ Μένα καί σέ Μένα νά μπορέσεις νά βρες αώνια παρηγοριά.
ξαπατήθηκες πό κάποιο φίλο σου, στόν ποο εχες νοίξει τήν καρδιά σου; Ατό ταν πό Μένα. γώ πέτρεψα ατή τήν πογοήτευση νά σέ γγίξει γιά νά γνωρίσεις τι καλλίτερος Φίλος σου εναι Κύριος. Θέλω νά τά ναφέρεις λα σέ Μένα καί νά μιλς σέ Μένα.
– Σέ συκοφάντησε κάποιος; νάθεσε σέ μένα ατό τό ργο καί προσκολλήσου σέ Μένα, τό Καταφύγιό σου, γιά νά σέ σκεπάσω «π ντιλογίας γλωσσν». γώ «ξοίσω ς φς τν δικαιοσύνην σου κα τ κρμά σου ς μεσημβρίαν» (Ψαλμ. 36, 6). Καταστράφηκαν τά σχέδια σου; Κάμφθηκε ψυχή σου καί πόκαμες; Ατό ταν πό Μένα.
σύ φτιαξες τά σχέδιά σου καί τά φερες σέ Μένα νά τά ελογήσω, λλά γώ θέλω νά μο παραχωρήσεις τό δικαίωμα νά γίνω κύριος σέ λες τίς περιστάσεις τς ζως σου, γιατί εναι πάρα πολύ δύσκολο γιά σένα, μόνος σου νά μπορέσεις νά τά βγάλεις πέρα μέ λα ατά.
– Σέ πισκέφθηκαν καθημερινές κακοτυχίες, πρόσμενες, καί μελαγχολία κατέλαβε τήν καρδιά σου; Ατό ταν πό Μένα. Γιατί γώ θέλω καρδιά σου καί ψυχή σου νά φλέγονται πάντοτε, στάμενες νώπιον τν φθαλμν Μου καί διά το νόματός Μου νά νικήσουν ατή τή μικροψυχία.
– Μήπως γιά πολύ καιρό δέν λαβες νέα πό τούς οκείους καί τούς γαπητούς σε Σένα νθρώπους καί πό τή μικροψυχία καί τήν λιγοψυχία πέφτεις στήν πελπισία καί τό γογγυσμό; Ατό ταν πό Μένα. Γιατί μ’ ατό τό βάσανο τς ψυχς γώ δοκίμασα τή σταθερότητα τς πίστεώς σου, τό παράβατο τν ποσχέσεών σου, τή δύναμη καί τήν παρρησία τς προσευχς σου γιά τούς δικούς σου. Γιατί δέν μπιστεύθηκες ατούς στή σκέπη τς Πανάγνου Μητρός Μου; Γιατί ποτέ δέν νέθεσες τή φροντίδα γι’ ατούς στήν γάπη καί τήν πρόνοιά Μου;
– Σέ πισκέφθηκε μιά βαρειά σθένεια, προσωρινή νίατη, καί βρέθηκες καθηλωμένος στό κρεββάτι; Γνώριζε τι Ατό ταν πό Μένα.
γώ θέλω νά γνωρίσεις μένα κόμη βαθύτερα μέσα στίς σωματικές σου δυναμίες καί νά μή γογγύζεις γι’ατές, τίς νωθεν σταλμένες δοκιμασίες· νά μήν προσπαθες νά μβαθύνεις στά σχέδιά Μου γιά τή σωτηρία τν ψυχν μέσα πό ποικίλους τρόπους, λλά γόγγυστα νά κάμπτεις τόν αχένα σου κάτω πό τήν Πρόνοιά Μου γιά σένα.
νειρεύτηκες νά κάμεις κάποιο διαίτερο ργο γιά χάρη Μου, λλά ντί γι’ ατό καθηλώθηκες στό κρεββάτι τς νημπόριας καί τς ρρώστειας; Ατό ταν πό Μένα. λλις σύ θά σουν βυθυσμένος στά ργα σου καί δέ θά μποροσα νά λκύσω τούς λογισμούς σου σέ Μένα. μως γώ θέλω νά σο διδάξω τίς πιό βαθιές σκέψεις καί τά δικά Μου μαθήματα, τι δηλαδή σύ εσαι στή δική Μου διακονία.
πό τούς καλύτερους συνεργάτες Μου εναι κατ’ οσίαν κάποιοι ο ποοι εναι ποκομμένοι πό τήν νεργό δραστηριότητα γιά νά διδαχθον νά μεταχειρίζονται τό ργανο τς διάλειπτης προσευχς.
Κλήθηκες πρόσμενα νά καταλάβεις κάποια δύσκολη καί πεύθυνη θέση;. Πήγαινε βασιζόμενος σέ Μένα. γώ σο μπιστεύομαι ατές τίς δυσκολίες, διότι γι’ ατό σέ ελόγησα, γώ Κύριος καί Θεός σου, σέ λα τά ργα σου, σέ λα σα θά γίνονται μέ τά χέρια σου.
Ατή τή μέρα δίνω στά χέρια σου ατό τό σκεος το γίου λαίου. Χρησιμοποίησέ το λεύθερα, παιδί Μου. Κάθε δυσκολία πού ναφύεται, κάθε λόγος πού σέ πικραίνει, κάθε μπόδιο στήν ργασία σου, πού θά μποροσε νά σο προκαλέσει τό ασθημα τς γανακτήσεως, κάθε φανέρωση τς άδυναμίας σου καί τς νικανότητάς σου, ς λειφθον μέ ατό τό λαιο.
Θυμήσου τι κάθε μπόδιο ποτελε μιά νουθεσία πό τό Θεό. Κάθε κεντρί μβλύνεται, ταν μάθεις νά βλέπεις σέ λα, σέ τιδήποτε σέ γγίζει, μένα.
Καί μετά βάλε μέσα στήν καρδιά σου τά λόγια πού σο ξήγησα σήμερα: ατό ταν πό Μένα, γιατί ατός δέν εναι κενός λόγος, λλά ζωή σου!
Τί μπορ γώ νάξιος νά π γιά λα ατά; Τό μόνο πού πομένει εναι νά παναλάβω τά λόγια το ποστόλου Παύλου:
«Τ πάντα ξ Ατο, ες Ατν κα ν Ατ. Ατ δόξα ες τος αἰῶνας. μήν».
(Εκδόσεις “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΚΥΨΕΛΗ”)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου