Πως πρέπει να γίνεται και τι σημαίνει το σημείον του Σταυρού που κάνουμε;

Σε συνέχεια παλαιότερου άρθρου με τίτλο:   Πότε κάνουμε το σταυρό μας κατά τις ακολουθίες τώρα θα επικεντρωθούμε στο πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός μας και τί ακριβώς συμβολίζει η κάθε κίνηση του χεριού και των δακτύλων μας
Ενώνοντας τα τρία δάκτυλά μας σφικτά και φέροντάς τα στο μέτωπό μας, απ’ όπου πρέπει να αρχίζουμε το σταυρό μας, ομολογούμε ότι πιστεύουμε στον ένα τρισυπόστατο ΘΕΟ, που αποτελείται, δηλαδή, από τρία πρόσωπα, αδιαίρετα και αχώριστα: Τον ΠΑΤΕΡΑ, το ΥΙΟ και το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, που κατοικεί στον Ουρανό. Από το μέτωπό μας πρέπει να φέρουμε το χέρι μας στη γαστέρα μας (κοιλιά μας) για να ομολογήσουμε, έτσι, ότι από τον Ουρανό ο ΥΙΟΣ ΛΟΓΟΣ του ΘΕΟΥ, ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας, κατέβηκε στη γη και φόρεσε την σάρκα του αμαρτωλού ανθρώπου, με την γέννησή ΤΟΥ από την γαστέρα της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Αν δέν φορούσε ο ΧΡΙΣΤΟΣ την σάρκα τού ανθρώπου, για να κρύψει εκεί μέσα την ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ και ερχόταν στη γη, κοντά στους ανθρώπους, σαν ΘΕΟΣ όλη η κτίσις θα γινόταν στάχτη. Τόση είναι η δύναμις και η δόξα και η τιμή του ΣΩΤΗΡΟΣ. Από την γαστέρα μας φέρνουμε το χέρι μας στον δεξιό και τον αριστερό ώμο, για να ομολογήσουμε και να παραδεχτούμε, ότι ο αναμάρτητος ΧΡΙΣΤΟΣ σταυρώθηκε για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Πρέπει να προσέχουμε το χέρι μας, και από το δεξιό και από το αριστερό πλευρό, να πάει στο ίδιο ύψος, για να κάνουμε πραγματικό σταυρό. Από τον αριστερό ώμο, τεντώνουμε το χέρι μας προς τα κάτω (προς τη γη) για να παραδεχθούμε, ότι ο ΣΩΤΗΡΑΣ, όσο το άγιό ΤΟΥ σώμα ήταν στον τάφο, κατέβηκε στον Άδη και ελευθέρωσε τους δικαίους, και όσους από τους αμαρτωλούς πίστεψαν σ’ αυτόν.

Φέρνοντας πάλι, το χέρι μας στο μέτωπό μας, στη γαστέρα μας, τον δεξιό και τον αριστερό ώμο, ομολογούμε και παραδεχόμαστε ότι ο ΣΩΤΗΡΑΣ, μετά την αγία ΤΟΥ Ανάσταση, ανέβηκε στους Ουρανούς και ότι, από εκεί μια μέρα που κανένας δεν γνωρίζει, που όμως, όπως λένε οι άγιοι Πατέρες, θα είναι Κυριακή (Κυριακή θα πει ημέρα ΚΥΡΙΟΥ) θα κατέβη πάλι, με μεγάλη δόξα, σαν τρομερός, αλλά δίκαιος Δικαστής, για να κρίνει εκείνη την ημέρα ζώντας και νεκρούς. Και εκείνους μεν, πού θα έχουν ζήση σύμφωνα με τον νόμο του ΘΕΟΥ σαν πραγματικοί Χριστιανοί (Χριστιανός θα πει άγιος) θα τους βάλει στα δεξιά ΤΟΥ, παίρνοντάς τους κοντά ΤΟΥ, στην αιώνιο ζωή, στον Παράδεισο, τους δε αμαρτωλούς, αριστερά ΤΟΥ, στέλνοντάς τους στην αιώνια κόλαση.

Αυτό σημαίνει το σημείο του σταυρού, που πρέπει να κάνουμε με μεγάλη ευλάβεια και φόβο ΘΕΟΥ, σκύβοντας το κεφάλι μας, ομολογώντας έτσι, πως είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι δούλοι του ΘΕΟΥ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ παρακαλούμε: να μας στερεώσει στη στράτα τών έντολών ΤΟΥ, που αγίασε με το πανάγιο ΤΟΥ αίμα, να μας βοηθήσει να γίνουμε ταπεινοί, γιατί η ταπείνωση είναι ένα ρούχο ΘΕΪΚΟ (ένα ρούχο αγιοσύνης) και να μας αξιώσει η καρδιά μας, η ψυχή μας, να γίνει θρόνος δικός ΤΟΥ.

Τα δύο δάκτυλα του χεριού μας που κρατάμε διπλωμένα, όταν κάνουμε τον σταυρό μας, ο τέταρτος δάκτυλος και ο πέμπτος, σημαίνουν τις δύο φύσεις του ΧΡΙΣΤΟΥ: Δηλαδή, ενώ ήταν ΘΕΟΣ, έγινε και άνθρωπος, φορώντας την ανθρώπινη στολή (σάρκα) για την σωτηρία μας. Σημαίνουν, ακόμη, τα δύο δάκτυλα και τις δύο γεννήσεις του ΧΡΙΣΤΟΥ μας. Μία γέννηση από τον ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ, πριν από κάθε αιώνα, πριν από κάθε χρόνο.

Γι’ αυτό και ο ΧΡΙΣΤΟΣ, όπως και ο ΠΑΤΕΡΑΣ, καθώς και το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΆΓΙ0Ν, σαν ΘΕΟΣ, είναι αιώνιος. Και μια γέννηση από την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ, χωρίς όμως να έχει δύο υποστάσεις (δύο υπάρξεις) ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΘΕΟΤΗΤΑ και ανθρωπότητα, αλλά ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ, θεός και άνθρωπος, ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Όταν κάνουμε τον σταυρό μας, πρέπει να έχουμε μπρος στα μάτια, της ψυχής μας τον σταυρό πάνω στον οποίο καρφώθηκε ο ΧΡΙΣΤΟΣ για τις αμαρτίες μας. Να προσέχουμε να μη κάνουμε, ούτε τρίγωνο, ούτε Χ, ούτε άλλα σχήματα, ούτε να παίζουμε μαντολίνο αντί για σταυρό. Γιατί λέγει ο σατανάς: Όλοι αυτοί που παίζουν μαντολίνο αντί για σταυρό, όλοι είναι δικοί μου. Όταν ο ΧΡΙΣΤΟΣ βγήκε από το παλάτι του Πιλάτου, μετά την μαστίγωσή ΤΟΥ, όλη την ημέρα 60 στρατιώτες, φορτωμένος τον σταυρό, με πορεία προς τον Γολγοθά, άπειρες χιλιάδες Εβραίοι σαν μανιασμένα θηρία, γεμάτοι μίσος κατά του ΧΡΙΣΤΟΥ, άρχισαν να ουρλιάζουν, βρίζοντας, περιγελώντας, χτυπώντας, φτύνοντας εξευτελίζοντας τον ΧΡΙΣΤΟ μας. Και ο ΣΩΤΗΡΑΣ τα δέχτηκε όλα αυτά με υπομονή χωρίς να οργισθεί, χωρίς να παραπονεθεί, χωρίς να γογγύσει, για να μας δώσει μία εντολή: Ότι στη ζωή μας, εδώ στη γη, θα σηκώσουμε και μείς σταυρό, με υπομονή, χωρίς να γογγύσουμε, χωρίς να παραπονεθούμε χωρίς να οργισθούμε χωρίς να πούμε: Γιατί ΘΕΕ μου; Γιατί, χωρίς να σηκώσουμε σταυρό, δεν μπαίνουμε στον Παράδεισο. Ποιος είναι ο σταυρός; Οι δοκιμασίες, οι αρρώστιες ,οι φτώχειες οι θάνατοι προσφιλών μας προσώπων, οι κατατρεγμοί, οι κακίες του κόσμου, αδικίες, συκοφαντίες, διωγμοί κ.λπ. που θα μας κάμουν και που τα επιτρέπει όλα αυτά ο ΘΕΟΣ, για να μας συνεφέρη από τον κατήφορο της αμαρτίας που έχουμε πάρει και να μας κάνη να γυρίσουμε κοντά Του. Κάνοντας τον σταυρό μας όπως τον θέλει ο ΘΕΟΣ, είναι σαν να δίνουμε μια υπόσχεση στο ΘΕΟ πως, όταν το θελήσει ΕΚΕΙΝΟΣ, θα σηκώσουμε αυτόν τον σταυρό, με υπομονή, χωρίς να δειλιάσουμε, χωρίς να λυγίσουμε, χωρίς να γογγύσουμε αφού είναι για την σωτηρία της ψυχής μας.